Vandaag hebben wij, op school, het eerste kaarsje van de Advent aangestoken. Daarmee openen we een periode die uitnodigt tot verstilling, aandacht en verbondenheid. Het kleine vlammetje dat vandaag ontstoken werd, staat voor hoop: de zekerheid dat licht altijd weer oplicht, juist wanneer de dagen donker zijn.
Het is een moment waarop we samen even stil mogen staan — kinderen, team en ouders verbonden in dezelfde beweging — en waarin we elkaar herinneren aan de kracht van vriendelijkheid, nabijheid en zorg.
Jenaplanonderwijs en de waarde van dit ritueel
Binnen ons Jenaplanonderwijs spelen rituelen een belangrijke rol. Ze geven betekenis, brengen rust en creëren momenten waarop kinderen kunnen voelen, nadenken en met elkaar delen. In de hectiek van alledag bieden rituelen als deze een plek om samen adem te halen en verbinding te ervaren.
Het aansteken van het eerste Adventskaarsje sluit daar mooi bij aan. Het helpt ons om:
- te vertragen en ruimte te scheppen voor aandacht
- in gesprek te gaan over hoop, licht en samenleven
- bewust te worden van de kracht van kleine, warme gebaren
- gemeenschap te versterken, zowel in de stamgroepen als in de hele school
Zo wordt Advent op onze school meer dan een traditie: het groeit uit tot een pedagogisch en menselijk moment waarin kinderen ervaren dat hun licht ertoe doet, en dat we samen het verschil maken.
Met dit eerste kaarsje zetten we de toon voor de komende weken — weken van warmte, verbinding en het samen laten groeien van licht.
